گَوین نیوسام و زُهران ممدانی هر یک به شیوه‌ای متمایز در حال انرژی بخشیدن به دموکرات‌ها هستند. گوین نیوسام گفت که تا چند ماه پیش نام زهران ممدانی را نشنیده بود. آن‌ها برای اولین بار در روز انتخابات با یکدیگر ارتباط برقرار کردند. اما نتایج آن شب، ناگهان فرماندار کالیفرنیا و شهردار منتخب نیویورک را به عنوان دو تن از برجسته‌ترین چهره‌های جناح چپ به یکدیگر پیوند داد. دو قطب جغرافیایی و ایدئولوژیک در حزبی که ماه‌ها بود هیچ رهبر ملی مشخصی نداشت.
ایوان راث اسمیت، استراتژیست دموکرات گفت: «رأی‌دهندگان به دنبال افرادی هستند که دقیقاً نقطۀ مقابل رویکردهای به ظاهر استراتژیک، حساب‌شده، بیش از حد سیاسی و بیش از حد خودی به نظر می‌رسند.» او افزود: «نیوسام و ممدانی نمایانگر نفی آن شیوۀ سیاستی هستند که حزب دموکرات به آن عادت کرده است.»
نیوسام در هر رقابتی از زمانی که از میان صفوف میانه‌روهای سان‌فرانسیسکو ظهور کرد، محبوب مورد تأیید تشکیلات حزبی بوده است؛ او پس از شکست دادن یکی از محبوبان حزب سبز با اختلاف اندک به شهرداری رسید و گاهی در موضوعاتی مانند بی‌خانمانی، تنظیم‌گری فناوری و حقوق ترنس‌ها، جناح چپ حزب خود را آزرده است. از سوی دیگر ممدانی، یک دموکرات سوسیالیست، نه‌تنها از خارج از سلسله مراتب سیاسی آمد، بلکه با پیروزی بر اساس یک پلتفرم متمرکز بر کاهش هزینه‌های زندگی، مهره‌سازان سیاسی نیویورک را شگفت‌زده کرد.
آنچه آن‌ها در صعود همزمان خود مشترک هستند، هوشمندی در کارزارهای انتخاباتی مدرن و بازگشت به همان موضع تقابلی است که به دموکرات‌ها در آغاز اولین دورۀ ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ قدرت بخشید؛ یعنی زمانی که دموکرات‌ها در سال ۲۰۱۸ کنترل مجلس نمایندگان را پس گرفتند و پیش از آنکه پیروزی‌های ترامپ در سراسر نقشه در سال ۲۰۲۴ نه‌تنها دموکرات‌ها را سرگردان کند، بلکه آن‌ها را به این پرسش وادارد که با چه شدتی باید با او مقابله کنند.
اکنون نیوسام از غرب به ترامپ می‌تازد، ممدانی این کار را از شرق انجام می‌دهد و هر دو به دموکرات‌هایی حمله می‌کنند که از نظر آن‌ها در برابر رئیس‌جمهور به اندازه کافی مقاومت نمی‌کنند. دفتر نیوسام یکشنبه شب، پیش از آنکه هشت سناتور دموکرات از صفوف حزب خارج شوند و برای توافق بر سر تعطیلی دولت به جمهوری‌خواهان بپیوندند، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «رقت‌انگیز. این یک توافق نیست. یک تسلیم است. زانو نزنید!»،. ممدانی نیز نوشت که «این توافق باید رد شود، همان‌طور که هر سیاستی که حاضر به مصالحه بر سر نیازهای اساسی مردم کارگر نباشد باید رد شود.»
نیوسام، که برای نمایش برنامۀ زیست‌محیطی کالیفرنیا در یک کنفرانس اقلیمی سازمان ملل به آمریکای جنوبی سفر کرده بود، در مصاحبه‌ای در برزیل گفت که ممدانی در میان نزدیک به ۵۰ نفری بود که او در یک شب درخشان برای دموکرات‌ها به آن‌ها پیامک داد. نیوسام و ممدانی، به عنوان دو شخصیت اصلی چرخۀ انتخابات سال غیرانتخاباتی، جرقه‌ای برای حزبی بوده‌اند که سال پس از انتخاب ترامپ را در جست‌وجوی راهی برای بازگشت به عرصه سپری کرد اما اکنون در آستانۀ انتخابات میان‌دوره‌ای ۲۰۲۶، نشانه‌های جدیدی از حیات از خود بروز می‌دهد. هر دو با محکوم کردن توافق تعطیلی دولت که مورد تأیید رهبری سنا بود، این تغییر را برجسته کردند.
بِن تولچین، یک تحلیلگر دموکرات که زمانی برای نیوسام و به طور برجسته‌تر برای کمپین‌های ریاست‌جمهوری سناتور برنی سندرز کار می‌کرد، گفت: «هر دوی آن‌ها نمایانگر تغییر نسلی از سالخوردگان حزب دموکرات هستند؛ نیوسام به عنوان یک رهبر در ایستادگی در برابر ترامپ و مشت زدن به صورت او و ممدانی با ارائۀ یک پیام پوپولیستی اقتصادی، جسورانه و مترقی.»
نیوسام، که اوایل امسال به ترامپ «دستی باز و نه مُشتی گره‌کرده» پیشنهاد داده بود، در نوک پیکان حزب خود قرار گرفته و در حالی که با دموکرات‌های ملی نیز هماهنگ عمل می‌کند، دیگر دموکرات‌ها را به درگیر شدن در نبرد حزبی علیه ترامپ تشویق می‌کند. ممدانی نیویورکی‌ها را با چشم‌انداز شهری مقرون‌به‌صرفه‌تر و فراگیرتر مجذوب خود کرد، اما این کار را در حالی انجام داد که به عنوان آنتی‌تز زندۀ ترامپ عمل می‌کرد؛ یک سوسیالیست مسلمان که ترقی‌خواهان را به وجد آورد و ائتلافی چندقومیتی و چندنسلی را ساخت که مدیران کمپین‌ها از زمان خروج باراک اوباما از کاخ سفید رؤیای آن را در سر داشتند. ممدانی گفته است که برای رسیدگی به هزینه‌های زندگی با هر کسی از جمله رئیس‌جمهور جمهوری‌خواه کار خواهد کرد. این در حالی است که خود را «بدترین کابوس ترامپ» نیز خوانده است.
کِیتی مریل، مشاور دموکرات مستقر در کالیفرنیا گفت: «اینکه این دو نفر به عنوان برندگان بزرگ از شب انتخابات بیرون آمدند، گستردگی حزب را نشان می‌دهد.» او استدلال کرد که این نتیجه دو مسیر متفاوت را برای حزب به نمایش گذاشت: «راه ممدانی»، یعنی پاسخ به ترامپ و ماگا با رفتن به منتهی‌الیه چپ، یا «راه نیوسام»، که استراتژیک‌تر و سازگارتر با تشکیلات حزبی است.
پیروزی‌های این دو، دموکرات‌ها را مشتاق ایدۀ بازسازی یک چتر بزرگ کرده است. آن‌ها با تکیه بر موضوعات متمایز پیروز شدند. نیوسام بر پیام ضدترامپ تأکید کرد و یک چارچوب ملی را پذیرفت، در حالی که ممدانی بر مسائل مربوط به هزینه‌های زندگی تمرکز کرد که رأی‌دهندگان را از حزب دموکرات دور کرده بود. اما هر دو در پیروزی‌هایشان توانایی پیش‌بینی آینده را نشان دادند. آنچه را که رأی‌دهندگان می‌خواستند درک کردند، در حالی که در ابتدا توسط خودی‌های سیاسی نادیده گرفته شده بودند. کمتر دموکراتی انتظار داشت یک نمایندۀ رده‌پایین مجلس ایالتی به یک نامزد پیشرو برای شهرداری گاتهام (لقب نیویورک) تبدیل شود. از سوی دیگر در کالیفرنیا نیز تلاش نیوسام برای بازترسیم حوزه‌های انتخابیه در ابتدا حتی توسط بسیاری از دموکرات‌ها به عنوان موضوعی غیرقابل دفاع رد شد.
لورن هیت، یک کارگزار دموکرات که برای نامزدهای سراسر کشور کار کرده است، گفت: «هر دوی آن‌ها شایستۀ تقدیر هستند که توانستند فضایی را که در آن فعالیت می‌کردند، کمی شکل دهند. در همان ابتدا چشم‌انداز هیچ‌کدامشان عالی به نظر نمی‌رسید. هر دو نبض رأی‌دهندگان را خوب در دست داشتند، حتی اگر تیترها و خودی‌های سیاسی در جای دیگری بودند.»
همچنین هر دو پیام اتحاد علیه ترامپیسم را پذیرفته‌اند. نیوسام در مصاحبه‌ای با تلموندو گفت که ممدانی با پیشبرد یک کمپین پرانرژی که رأی‌دهندگان بیشتری را به صحنه آورد، «برای حزب بسیار خوب بود». ممدانی از سخنرانی پیروزی خود برای متحد کردن حزبش علیه کاخ سفید استفاده کرد و مستقیماً به ترامپ گفت: «برای رسیدن به هر یک از ما، باید از همۀ ما بگذری.»
روز دوشنبه نیز او ضمن تمجید از طرح بازترسیم حوزه‌های انتخابیه نیوسام، به دموکرات‌های دیگر جاها به دلیل عدم جسارت مشابه کنایه زد. ممدانی در یک کنفرانس خبری به خبرنگاران گفت: «بسیار مهم است که بفهمیم در زمانی که جمهوری‌خواهان حس تخیل بی‌حد و حصری برای اجرای برنامه‌های خود دارند و به نظر می‌رسد دموکرات‌ها در حال ساختن سقفی هستند که مدام کوتاه‌تر می‌شود، این وضعیت باید پایان یابد. و من فکر می‌کنم این چیز مهمی است که باید در سراسر کشور به دنبال آن باشیم.»
البته آن‌ها تنها دموکرات‌هایی نبودند که با موج آبی هفتۀ گذشته به اوج رسیدند. ابیگیل اسپنبرگر و مایکی شریل با ترویج نوعی عمل‌گرایی متمرکز بر مسائل کیفیت زندگی مانند هزینه‌های زندگی، به ترتیب در رقابت‌های فرمانداری ویرجینیا و نیوجرسی پیروز شدند. این استراتژی در ایالت‌هایی که به آبی متمایل بودند اما همچنان برای جمهوری‌خواهان در دسترس بودند، یک استراتژی برنده بود.
نیوسام و ممدانی در قلمروهای کاملاً دموکرات خود با محدودیت‌های کمتری روبه‌رو بودند. هر دو در تبار رهبران دموکرات از نیویورک و سان‌فرانسیسکو قرار می‌گیرند. شهرهایی که هر دو دارای صنایع کلیدی، پایگاه‌های عمیق رأی‌دهندگان دموکرات و فرهنگ‌های سیاسی رقابتی هستند که به عنوان سکوی پرتاب برای رهبران آینده عمل می‌کنند. نیوسام با تکیه بر گرایش شدیداً دموکراتیک کالیفرنیا، همه‌پرسی ۵۰ را به پیروزی رساند.
در مناطق محافظه‌کارتر کشور و در واشنگتن، جمهوری‌خواهان با اشتیاق هر دو نفر را به عنوان نخبگان حاشیه‌ای بی‌خبر از واقعیت به باد انتقاد می‌گیرند. حزب جمهوری‌خواه سال‌هاست که نیوسام را مورد حمله قرار داده و او را متهم می‌کند که در حالی که به دنبال جاه‌طلبی‌های خود است، از رسیدگی به مسائل مزمنی مانند بی‌خانمانی در ایالت خود غافل مانده است. در همین حال، ممدانی به یک شرور تبدیل شده است؛ ترامپ او را به عنوان «کمونیست کوچولوی من» مسخره کرد و کارگزاران کمپین جمهوری‌خواه در تلاشند تا او را به هر دموکراتی که در رقابت‌های نزدیک قرار دارد، گره بزنند.
اما باید توجه داشت که صعود آن‌ها فقط به ایدئولوژی مربوط نیست. نیوسام و ممدانی با هوشمندی از اکوسیستم رسانه‌ای مدرن برای رسیدن به رأی‌دهندگان استفاده کردند. نیوسام، که سال‌ها هشدار داده بود جمهوری‌خواهان در حال تسلط بر اقتصاد توجه جدید هستند، ماه گذشته گفت که موفقیت ممدانی به دموکرات‌ها نشان داد «چگونه یک برند بسازند» و «در این دنیای جدید ارتباط برقرار کنند.» نیوسام برای رویدادهای کمپین خود از اینفلوئنسرهای چپ‌گرا استفاده کرد و در عین حال در رسانه‌های اجتماعی با کنایه‌های مبتنی بر هوش مصنوعی و پست‌های طنزآمیز در ایکس با تقلید از سبک متمایز ترامپ، او را به چالش کشید. ممدانی با ویدئوهای کوتاه و جذاب و قابل اشتراک‌گذاری که نشان می‌داد به زبان اینترنت مسلط است و به شیوه‌های ارتباطی قدیمی‌تر و گران‌تر پایبند نیست، مورد توجه قرار گرفت.
نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که رأی‌دهندگان در سطح ملی به احتمال زیاد نیوسام را به عنوان رهبر حزب می‌بینند تا ممدانی. این البته در حالی است که حزب دموکرات همچنان با چالش در رهبری خود مواجه است. در نظرسنجی هفتۀ گذشتۀ پولیتیکو دربارۀ برداشت رأی‌دهندگان دموکرات ۲۰۲۴ از وضعیت فعلی حزب و اینکه به نظرشان چه کسی رهبر حزب است، ۲۱% گفته‌اند که نمی‌دانند! ۱۶.۱% هریس را رهبر حزب دانسته‌اند و ۱۰.۵% گفته‌اند هیچکس رهبر حزب نیست. چاک شومر، حکیم جفریز، باراک اوباما، گوین نیوسام و جو بایدن رتبه‌های بعدی را به خود اختصاص داده‌اند. این پراکندگی در حالی است که ۸۱.۴% از رأی‌دهندگان جمهوری‌خواه، ترامپ را رهبر حزب دانسته‌اند.
در میان حامیان ممدانی هنوز نسبت به نیوسام، یک دموکرات وابسته به تشکیلات حزبی که یک نسل است در چشم عموم بوده، تردید وجود دارد. آن‌ها استدلال می‌کنند که موضع ضدترامپ نیوسام فقط تا حد مشخصی می‌تواند کارساز باشد. بیل لیپتون، مدیر سابق حزب خانواده‌های کارگر نیویورک، یک گروه چپ‌گرا، گفت: «او ماهرانه در حال بازی با کارت قدیمی ضدترامپ است، اما آنچه جالب‌تر است این است که چگونه ممدانی، با تمرکز ویژۀ خود بر هزینه‌های زندگی و انرژی بخشیدن به حوزه‌های انتخابیۀ جدید، در واقع در حال ترسیم یک مسیر پیروزمندانۀ به جلو است.»
برای ممدانی، این امر به شهرت جهانی تبدیل شده است که البته جایگاهی غیرمعمول برای یک رهبر شهری با حدود ۳۰۰,۰۰۰ کارمند به شمار می‌رود. حامیان او می‌خواهند از انرژی حاصل از پیروزی‌اش برای دستیابی به سیاست‌های جناح چپ مانند افزایش مالیات ثروتمندان استفاده کنند. یک ارتش داوطلب به او کمک کرد تا یک ائتلاف چندفرهنگی جدید را به پای صندوق‌های رأی بیاورد و این انرژی بسیاری تولید کرده است.
سناتور ایالتی دموکرات، گوستاوو ریورا، از حامیان اولیۀ ممدانی، گفت: «او یک نماد جهانی است. امیدوارم بقیۀ حزب دموکرات بفهمند که این چیست و به آنچه او ارائه می‌دهد تکیه کنند. او نه‌تنها دموکرات‌هایی را که مدت‌ها در حاشیه بوده‌اند، بلکه گروه کاملاً جدیدی از رأی‌دهندگان را نیز به هیجان می‌آورد.» با این حال، شهردار منتخب اصرار دارد که نمی‌خواهد به یک چهرۀ ملی تبدیل شود و موضعی محتاطانه در حالی که برای رهبری شهرداری آماده می‌شود، اتخاذ کرده است. ممدانی گفت: «من خودم را شهردار منتخب شهر نیویورک می‌بینم و سعی می‌کنم افق دیدم را شبیه به آن جلد معروف مجلۀ نیویورکر نگه دارم که در آن جهان در نیوجرسی به پایان می‌رسد.»
آیا نیاز به تهیه نسخه چاپی مجلات دارید؟
شما میتوانید با خرید اشتراک به نسخه چاپی مجلات ما دسترسی داشته باشید.
